De Sony 70-350 telezoom gebruiken voor macro en sterrenfotografie

Gewone Oeverlibel (detail) ©GK

Vleugel Gewone Oeverlibel (detail) ©GK

Bovenstaande detail foto's zijn gemaakt met de Sony 70-350 telezoom lens. Het is helemaal geen macrolens maar geeft desondanks verrassend goede details bij maximale zoom. De afstand tot de libel was ongeveer 2 meter.

Detail rups Groot Koolwitje (641x577)©GK

 

De rups van het Groot Koolwitje op ongeveer 2 meter afstand met maximale zoom gefotografeerd. Letterlijk haarscherpe haartjes. Niet uitvergroot, alleen veel weggesneden.

Gewone smalboktor (1776x1162 pixels) ©GK

Deze Gewone smalboktor zat op het dak van mijn auto. Een schone achtergrond zonder hinderlijke grassprietjes en blaadjes. Daardoor lijkt het wel een studio opname! Genomen op de kleinst mogelijke afstand (plm. 1 meter).

Klein geaderd witje detail (1/400; f8; ISO:1000) ©GK
948x732 pixels (rest is weggesneden)

Bij het Klein geaderd witje is de voelspriet met zebrapadtekening goed te zien. De spriet eindigt in een knobbel (kenmerk van dagvlinders). Op het oog van de vlinder zie je meerdere donkere cirkelvormige vlekken.

Voor dit soort details heb je geen macro nodig. Als je nog verder wilt inzoomen en alles scherp wilt hebben, heb je wel een macro nodig. Want met deze lens kun je niet scherpstellen als je dichter dan 1 tot 1,5 meter bij je onderwerp bent.

Al deze foto's zijn uit de hand genomen. Geen statief gebruikt. Afstand minimaal 1,5 meter. Die grote afstand is juist voordelig om insecten te fotograferen. Je jaagt ze minder snel weg. Veel macro lenzen hebben aanzienlijk korte brandpunten: 35, 50, 85mm. Dat lijkt me een behoorlijk nadeel. Voor bepaalde onderwerpen die je dicht kunt benaderen zijn macro lenzen beter omdat ze dan nog meer detail geven.

Sterrenfotografie

Je kunt deze lens ook gebruiken voor sterrenfotografie:

Jupiter met 4 manen aan de avondhemel
30 juli 2020 22:26.
1/30 f6.3 ISO 65.535 350mm

Zelfde foto met nabewerking op de PC.
Afstand van linker t/m rechter maan: 386 pixels

Ik zag een heldere ster. Ik wilde testen of ik en de ingebouwde stabilisatie van de lens de ster als een scherp lichtpuntje kon afbeelden. Wanneer er beweging was, zou je het als streepje of vage vlek moeten zien. Wat ik zag was Jupiter met 4 manen! De lens leunend op het dakraampje, dus zonder statief. Dit doe je normaal met statief. Maar de Sony A6400 heeft een waanzinnig hoog ISO bereik (lichtgevoeligheid van de sensor) die oploopt tot 12.800 en software-matig zelfs tot 102.400. Normale onderwerpen fotografeer je bij ISO 200 of 400. Mijn 9 jaar oude digitale Sony A580 heeft een maximum ISO van 12.800 (niet aan te bevelen!). Die hoge ISO stand genereert wel ruis (zie 1e foto). Dat is niet erg voor dit soort foto's. Het voordeel is dat je een sluitertijd kunt bereiken van 1/30 sec. Dat is nog steeds lang, maar kennelijk samen met de ingebouwde lensstabilisatie voldoende om redelijk scherpe beelden te krijgen van Jupiter en zijn 4 manen. Zie de twee foto's. Scherpstelling handmatig.

De maan geeft veel details te zien:

veel details te zien op de maan
1/4000 sec f7.1 ISO 2000
breedte van de maan: 700 pixels
uit de hand gefotografeerd.

Veel kraters te zien op de maan:

Maan detail. f/8.0 1/2500 sec. ISO 1250

Alle foto's zijn niet uitvergroot, maar de omgeving is weggesneden. Klik op de foto's voor groter formaat. De opnames zijn nog iets te verbeteren door andere sluitertijden/ISO/diafragma combinatie/statief/stabilisatie/tijdstip op de avond/helderheid van de hemel, etc.

Maar het punt is dat deze foto's aantonen wat je kunt bereiken met het Sony 70-350 mm objectief in combinatie met de Sony A6400 camera. Voor normaal gebruik van deze lens zie mijn vorige blogs.

Hartelijk dank voor uw belangstelling! Voor commentaren zie onder.

Vorige blogs

• Toch nog een wespendief!
• Obsidentify voorspelt Wespendief, Buizerd en Ruigpootbuizerd op basis van foto's van dezelfde vogel