|
|
Prof Frank Visseren: "Het mooiste proefdier dat er bestaat: de mens" |
Het mooiste proefdier dat er bestaat: de mens"! Een gouden uitspraak van Prof Frank F L J Visseren, hoogleraar
vasculaire geneeskunde Universitair Medisch Centrum
Utrecht, gisteren tijdens een college over de rol van vetweefsel bij het
ontstaan van vaatziekten en diabetes. Een spontane, ongevraagde uitspraak.
Prof Visseren behandelt niet alleen patiënten, maar geeft ook onderwijs aan
medische studenten en doet ook nog biomedisch onderzoek. En in dat laatste
ligt de sleutel tot zijn uitspraak, want hij kweekt cellen uit vetweefsel
van patiënten en doet daar experimenten mee, om vragen te beantwoorden
zoals: Wat is het effect van metabolieten en medicinale stoffen op
menselijke vetcellen in vitro? Vandaar (vermoed ik): De mens, het mooiste proefdier dat er bestaat!
In een nog andere betekenis kun je de mens als proefdier opvatten. In
figuurlijke zin 'experimenteert' de natuur met de erfelijke eigenschappen van
de mens. Een voorbeeld is de zeldzame erfelijke ziekte Leptin deficiency. De
patient heeft een onbedwingbare eetlust, heeft altijd trek en is nooit
verzadigd. Deze patienten zijn ideale 'proefpersonen' om te onderzoeken welke
therapie effectief is om overgewicht te lijf te gaan. Dankzij deze
'proefpersonen' kunnen wetenschappers fundamenteel inzicht krijgen in de
biologische oorzaken van obesitas in de mens. Het experiment is ethisch
verantwoord omdat de behandeling, hoewel experimenteel, de genezing van de
patient als doel heeft.
moet je het in dat geval geen experiment noemen, maar een vorm van een diagnose stellen?
ReplyDeleteEen wetenschappelijke hypothese heeft niet altijd iets met het genezen van een aandoening te maken.
Anton, de diagnose was Leptin deficiency: gebrek aan het hormoon Leptin of ongevoeligheid van de leptin receptor. Waarom hij dan niet gewoon leptin toediende weet ik niet, vermoedelijk werkte dat niet, daarom paste hij een experimentele therapie toe gebaseerd op een theoretisch inzicht of hypothese. Dat gebeurt wel vaker: als de ziekte ernstig genoeg is, is men sterker geneigd om een experimentele therapie toe te passen (een gokje wagen). Hij vertelde dat door het succes van de therapie zijn hypothese was bevestigd. Dus kun je die experimentele therapie opvatten als een experiment met een mens. Hij is overigens niet principieel tegen dierexperimenten is mijn indruk.
ReplyDelete